24
zo, nov

België

In de Knack van deze week schrijft Joël De Ceulaer in zijn rubriek ‘Op het tweede gezicht' een opmerkelijke brief aan Johan Vande Lanotte. Hij raadt hem aan een televisieproductiehuis te beginnen. Daarbij citeert hij uit een opiniebijdrage van Erik De Bruyn, die u hier kan lezen.

De index beschermt de lonen en inkomens tegen de stijgende levensduurte. Zolang de inflatie tegen een slakkengangetje (2 à 3 procent) vooruitgaat morren de bazen niet te veel. Maar zodra de prijzen uit de pan swingen wordt er met scherp geschoten op de koppeling van de lonen aan de verbruikersprijzen.

"Regeerverklaring is asociaal," schrijft voorzitter Caroline Gennez via de SP.a-nieuwsbrief aan haar leden. De regeringsverklaring van Leterme sluit inderdaad naadloos aan bij de traditie van Verhofstadt en Dehaene.

Op 1 mei geven we elk jaar een extra dik nummer van ons papieren blad uit. Dat zal verspreid worden op diverse 1-meibetogingen in Vlaanderen. Alle lezers en sympathisanten krijgen weer de mogelijkheid om een meigroet te plaatsen in dit nummer.

In de Metro staat vandaag te lezen: "PVDA zou in 2009 beter niet deelnemen aan de verkiezingen, maar zijn steun bieden aan linkse kandidaten op de sp.a-lijst." Met dat voorstel wil Erik De Bruyn van SP.a Rood de linkerzijde versterken.

SP.a-ers als Vandenbroucke en Vande Lanotte pleiten voor een "sociale staatshervorming". Dat is echter koren op de molen van de Vlaams-nationalisten en het Vlaamse patronaat. Nationale tegenstellingen kan je doorgaans slechts begrijpen als je de onderlinge klassentegenstellingen blootlegt.

SP.a Rood is uitgegroeid tot een belangrijke stroming in de socialistische beweging in Vlaanderen. De SP.a-top begint schuchter te erkennen dat er fouten zijn gemaakt. SP.a Rood is onmisbaar geworden. Kom daarom naar de nationale bijeenkomst.

Ford-delegee Gaby Colebunders steunde in januari de spontane stakingsactie. Hij krijgt daar nu de rekening voor gepresenteerd. Plots zou hij zijn mandaat moeten doorgeven omdat hij zogezegd "niet meer in de ploeg paste".

De stakingsgolf voor koopkracht werd ingezet bij de toeleveringsbedrijven van Ford. Patroons zijn echter slechte verliezers. Bij Ford blijft de directie weken later nog steeds naschoppen en de bekomen afspraken uithollen. Ze doen dat onder andere door druk op de vakbonden.

De interim-regering geeft niet de indruk zich bezig te houden met de verzuchtingen van de gewone mens. Leterme heeft ondertussen wel tijd om zijn aanval op de arbeidersklasse beter voor te bereiden. De arbeidersklasse is echter zelf in het offensief gegaan met een stakingsgolf.

De voorzitter van Agoria verklaarde onlangs dat de Limburgse stakingen "onwettig" zijn. Het stakingsrecht ligt onder vuur. Daarom organiseerde Vonk een avond om het thema uit te diepen. Sprekers waren Patrick Humblet en Ronny Le Blon.

Bij het metaalbedrijf Crown Cork brak een spontane staking uit, waardoor de stakingsgolf nu ook Antwerpen aandoet. Hier is in 2005 de basisidee van SP.a Rood ontstaan. Erik De Bruyn zond daarom onmiddellijk een boodschap naar de arbeiders van Crown Cork.

Paul Soete, de gedelegeerd bestuurder van Agoria, is een flapuit. De recente stakingsacties zijn volgens hem "onwettig". Professor arbeidsrecht Patrick Humblet weerlegt dit.

De directie van Ford Genk heeft via een brief aan haar 6.000 ‘werknemers' in niet mis te verstane woorden laten weten wat ze verstaat onder sociale vrede. Zij die het niet eens zijn met het beleid van de directie, worden aangeraden te vertrekken.

Zaterdag 20 januari organiseerden we in ons lokaal te Antwerpen een zeer gesmaakt Chinees eetfestijn. Enkele Chinese sympathisanten en plaatselijke militanten sloegen de handen in elkaar om er een gezellige, culinair hoogstaande avond van te maken.

Enkele maanden geleden verscheen het boek Arbeid vs. Kapitaal: een kwarteeuw staking(srecht). Vonk vroeg aan een van de auteurs, Patrick Humblet, om deze analyse van het stakingsrecht toe te lichten, in gesprek met vakbondssecretaris Ronny Le Blon.

Maandenlang hebben de gezinnen machteloos hun koopkracht achteruit zien boeren. Nu is het tijd voor actie. Verleden week hebben arbeiders in verschillende toeleveringsbedrijven van de autofabrikant Ford in Limburg er de brui aan gegeven en spontaan het werk neergelegd voor onmiddellijke loonopslag.

De Standaard vroeg Erik De Bruyn om een opiniestuk te schrijven over het kartel SP.a-Spirit. Zowel electoraal als politiek is Spirit geen aanwinst meer. De socialistische achterban wil orde in eigen huis en een scherper en linkser profiel.

Toen we in juni naar de stembus schuifelden, had niemand gedacht dat we bijna 200 dagen zouden moeten wachten op een nieuwe regering. Dat we nu eindelijk een interim-regering hebben die de dringende zaken moet afhandelen, bewijst des te meer de diepe crisis, bijna een regimecrisis.

De teller van de politieke crisis is stopgezet. Nochtans tikt de crisis verder. De regering Verhofstadt III blijft geplaagd door dezelfde communautaire tegenstellingen die de onderhandelingen rond oranje-blauw ten onder deden gaan. Op korte termijn zijn de regeringsblikken gericht op een soberheidsplan van 2 miljard euro! Rara wie dat zal mogen betalen.

Twee jaar na het ontstaan van SP.a Rood blikken we met Erik De Bruyn terug op een uitzonderlijke bladzijde van de socialistische beweging. Tegelijk kondigt Erik in dit gesprek de volgende stappen aan in de opbouw van SP.a Rood. Op 8 maart zal de nieuwe linkerzijde een nationale bijeenkomst organiseren in Mechelen.

De betoging van 15 december is van onderuit gegroeid via initiatieven zoals Red de Solidariteit. De arbeidersbeweging begint haar stempel op de politieke crisis te drukken en beantwoordt het communautaire opbod door in het offensief te gaan tegen de verslechterende sociaal-economische situatie.

Raadslid Frank Hosteaux van SP.a (Rood) voelde schepen Van Peel aan de tand over het personeelsbeleid van de Stad Antwerpen. Vanaf 2009 zal het stadspersoneel immers een halfuur langer moeten werken voor hetzelfde loon. Op 30 november gingen meer dan 1.000 mensen daarom spontaan in staking.

Geconfronteerd met de sociale afbraak gepland door oranje-blauw en met het separatistische opbod, verwachten onze militanten en kiezers onmiddellijke en krachtige initiatieven van de partij. Daarom vraagt SP.a Rood aan het partijbureau om onmiddellijk besprekingen te starten met de Waalse en Brusselse Parti Socialiste, met het ABVV-FGTB en het ACV-CSC, met het doel een gezamenlijk actieprogramma op te stellen.

Vanaf 2009 zal het Antwerpse stadspersoneel een halfuur langer moeten werken voor hetzelfde loon. Daarom gingen op 30 november meer dan 1.000 werknemers spontaan in staking ondanks de repressieve sfeer die door de diensthoofden en door personeelsmanagement werd gecreëerd. Dit is de voorbode van meer en hardere acties.

Het wetsvoorstel over de invoering van een maximumfactuur voor energie werd begin van de week afgeketst. Het wetsvoorstel van SP.a- en PS-parlementsleden werd weggestemd door Oranje-blauw en het Vlaams Belang. Het bewijs is geleverd. Er is wel degelijk eenheid mogelijk over de taalgrenzen heen. Althans als het tegen de kleine man is. Dan luwen de communautaire twisten.

Om de lonen en sociale uitkeringen aan te passen aan de stijging van de consumptieprijzen werd de index ingevoerd. Via dit mechanisme stijgen de lonen en uitkeringen automatisch als de prijzen stijgen. Dit werd bekomen door de arbeidersbeweging.

Veel mensen krijgen problemen met het betalen van hun energiefactuur. SP.a Rood vertrekt vanuit de vaststelling dat energie té belangrijk is om overgelaten te worden aan de grillen van de vrije markt of kortzichtige private belangen.

In september 2002 startte Vonk een campagne tegen de nakende oorlog tegen Irak en de Belgische betrokkenheid via ons transportnetwerk. Wij werkten daarbij nauw samen met het Forum voor Vredesactie. Op 9 en 10 november zullen zij de blijvende betrokkenheid van het Belgische spoor opnieuw aanklagen.

Stephen Bouquin schreef voor het recentste nummer van Samenleving & Politiek (oktober 2007) een analyse over uitdagingen voor de SP.a. Samenleving & Politiek of kortweg Sampol is een theoretisch maandblad binnen de socialistische beweging of zoals ze zelf schrijven een “tijdschrift voor een democratisch socialisme”. www.sampol.be

Sinds enkele weken laten de vakbonden van zich horen in de discussie over verdere splitsing van België. Dat is in de eerste plaats de verdienste van basismilitanten die genoeg hebben van de communautaire propaganda. Zij organiseerden in Antwerpen een eerste grote militantenvergadering.

De SP.a-top is niet zo sterk in wiskunde. En ook de verwijzingen naar Marx zitten niet altijd even goed.

Een eerste gelegenheid voor de nieuwe SP.a-voorzitster om de woorden van het congres om te zetten in daden kondigt zich al zéér snel aan: vrijdag roept ACOD-Spoor op om één uur het werk neer te leggen tegen de plannen van oranjeblauw om het stakingsrecht in te perken en een “minimumdienstverlening” in de openbare diensten op te leggen.

Yves Desmet schreef naar aanleiding van het SP.a-congres een wel zeer bijzonder editoriaal genaamd ‘Navel’. Daarmee verwijst hij naar de zogezegde navelstaarderij van de socialistische basis. Onze redactie kreeg alvast drie lezersbrieven gericht aan de redactie van De Morgen.

De omvang van het politiek potentieel dat SP.a Rood met de campagne voor het voorzitterschap opbouwde is nauwelijks te overzien. Belangrijker nog dan de 34 procent van de stemmen voor Elke en mezelf is dat wij voor 66 procent de inhoud hebben bepaald van de tussenkomsten op het congres van 21 oktober.

Erik De Bruyn en Elke Heirman boekten bij de SP.a-voorzittersverkiezing een uitstekende score van 33,6 procent. Dit is een fantastische prestatie gezien de veel grotere bekendheid van het andere duo én de steun die ze kregen van het volledige partijapparaat. Niet alleen de figuren van Erik en Elke zijn zo voor lange tijd op de kaart gezet, maar ook hun ideeën en de beweging die hen ondersteunt: SP.a Rood.

Met 33,6 procent van de stemmen achter hun naam eindigt de campagne van Erik De Bruyn en Elke Heirman in een zege. De linkerzijde van de SP.a kan niet langer als een marginaal verschijnsel worden afgedaan. “Dit is een score die niet meer weg te cijferen valt. Vanaf nu gaan we wegen op de interne besluitvorming en de traditie herstellen van een zichtbare linkerzijde binnen de partij”, verklaarde Erik De Bruyn aan de media.

In zijn laatste blog voor Knack breekt Karl van den Broeck een lans voor verantwoorde journalistiek en verwijst naar een studie die aantoont dat de grondslag van korte, blitse en sensationele berichtgeving niet gegrond blijkt. Of: de doorsnee kijker is niet de sensatiejunk die kijkcijfergoeroes voor ogen hebben.

De oranje-blauwe partijen zijn al meer dan vier maanden over een regeerakkoord aan het onderhandelen. Vooral CD&V/N-VA is met een uitgesproken regionaal programma naar de kiezer getrokken en hangt zowat elk hervormingsvoorstel op aan de voorwaarde tot 'meer regionale autonomie'. Dat de strijd vooral om symbolen draait, verhult de sociaal-economische agenda die achter deze regionalisering schuilgaat.

Erik De Bruyn krijgt bij zijn gooi naar het sp.a-voorzitterschap nu ook steun vanuit het buitenland. John McDonnell, die in het Britse parlement zetelt voor Labour, schrijft in een solidariteitsboodschap: “De partij heeft een leider nodig die een beweging voor verandering kan inspireren en mobiliseren, en die bovendien begrijpt dat er nood is aan een brede internationale progressieve coalitie. Erik is die leider.”

Tot voor kort ging de top van beide vakbonden wel in het verweer tegen de asociale staatshervorming, maar op een veel te timide manier. Vanaf september werden echter allerlei initiatieven genomen. ACV en ABVV kondigden een gemeenschappelijke campagne tegen de staatshervorming aan.

Gisteren waren zowel Frank Vandenbroucke als Erik De Bruyn te gast op de Vrije Universiteit Brussel (VUB). Terwijl minister Vandenbroucke op de traditionele academische openingszitting kwam pleiten voor een zogenaamd “rationeler” onderwijsaanbod, was Erik De Bruyn er op uitnodiging van de lokale syndicale delegatie van het ABVV.

Wat is het opzet van nationalisaties? Is een nationalisatie vandaag nog mogelijk in een sterk geïnternationaliseerde economie? Willen wij het privé-bezit afschaffen? Al deze en andere vragen zijn in de schijnwerpers gebracht dankzij de gooi van Erik De Bruyn naar het voorzitterschap van de SP.a.

Op 18 september, dus op de valreep van de nominatieperiode, hebben ook de sp.a-afdelingen Nieuwpoort en Knokke-Heist besloten om Erik De Bruyn en Elke Heirman te steunen. Eerder al kozen provinciehoofdplaats Brugge en de afdelingen Deerlijk, Diksmuide, Middelkerke, Kortemark en Kuurne voor het kandidatenduo.

Een van de vlaggenschepen van de Belgische economie wordt getorpedeerd. Wat zal de nationale trots over de erfenis van Paul Janssen losmaken? De realiteit is hier even rauw als bij de andere grote bedrijven die het een na het ander hun loontrekkenden op straat zetten.

Na de nominatie van Erik De Bruyn als kandidaat voorzitter van de SP.a door de Antwerpse afdeling sprak Erik op het duidingsprogramma Terzake. Gedurende het vraaggesprek ging Erik in op Marx, nationalisaties, de energiesector, het Generatiepact enzovoort.

“Terug naar links” is het standpunt dat SP.a Rood verdedigt. Dit wordt door de top afgedaan met de kritiek: we hebben een linkse campagne gevoerd en kijk naar het resultaat. Jazeker, maar het regeringsbeleid was wel van een ander allooi en misschien telt dit wel meer voor een niet onaanzienlijk deel van de kiezers en voor vele partijleden.

De SP.a staat voor een van de grootste uitdagingen uit haar recente geschiedenis. Na een historische verkiezingsnederlaag en het collectieve mea-culpa van de leiding staan binnenkort voorzittersverkiezingen voor de deur met, schrik niet, twee kandidaten. En zie, meteen gaan er stemmen op die dat een slecht idee vinden.

Subcategorieën

Syndicaal Aantal artikelen: 288