Normaal gezien moest de Nationale Electorale Raad op vrijdag 13 februari beslissen of er een referendum komt over het presidentschap van de populaire president Chavez. Wegens gigantische fraude is de uitspraak uitgesteld, maar de oppositie grijpt dit aan om het land verder te destabiliseren.
Tijdens zijn solidariteitstour in België maakten we van de gelegenheid gebruik om Jorge Martin nogmaals te interviewen over de vooruitzichten voor de revolutie in Venezuela. Hij sprak uitvoerig over de economische sabotage, aanzetten tot arbeiderscontrole in de industrie, de (on)mogelijkheid van een Amerikaanse invasie en de kansen voor socialisme.
Vorige week trok de Latijns-Amerika-specialist Jorge Martin naar verschillende Belgische steden om solidariteit te verwerven voor de Venezolaanse revolutie. Hij passeerde langs Hasselt, Oostende, Brussel, Gent en Antwerpen om daar te praten met syndicalisten en jongeren en zo steun te verwerven voor de revolutie in Venezuela.
De Nationale Uitgebreide Bijeenkomst van de COB, de grootste Boliviaanse vakbondsfederatie, kwam op 22 januari samen in Cochabamba. Daar besloten ze een algemene staking van onbepaalde duur uit te roepen binnen twintig dagen als de nieuwe regering van Mesa niet toegeeft aan hun eisen en de aangekondigde besparingsmaatregelen doordrukt. De bijeenkomst van de COB eindigde met de beslissing om de macht te nemen door het parlement te sluiten.
Tien jaar geleden namen de boeren in de Mexicaanse provincie Chiapas de wapens op tegen hun uitbuiters. De Zapatisten verwierven hierdoor internationale faam en vonden onder meer een sterke weerklank bij de antiglobalisten. We interviewden de Mexicaan Luis Enrique over tien jaar Zapatisme.
In dit derde deel van het artikel belicht M. Razi de vooruitzichten voor de arbeidersbeweging in Iran. De tegenstelling tussen arbeid en kapitaal wordt voor het eerst in meer dan twee decennia van kapitalistische heerschappij zichtbaarder. Dit proces zal veel nieuwe kansen creëren voor de tussenkomst van revolutionairen. (Juli 2002) Deel vier wordt in de loop van de komende weken in het Nederlands vertaald.
De populaire president Hugo Chavez voert een beleid dat indruist tegen de belangen van de rijken en van het Amerikaanse imperialisme. Daarom hebben ze hem al tweemaal proberen af te zetten met een staatsgreep. Jorge Martin, een specialist in Latijns-Amerika, komt de eerste week van februari naar België om daarover te vertellen en solidariteit met Venezuela te organiseren. We publiceren hier de data en de plaatsen waar hij komt spreken, plus een interview.
Het was weer een tumultueus jaar in Latijns-Amerika. Algemene stakingen, opstanden, het leger dat tientallen betogers neerschiet, presidenten die alle steun verliezen, bemoeienissen van Washington. Kortom, de typische cocktail van revolutie en contrarevolutie.
Na achttien maanden van onderhandelen zijn de gesprekken over een Europese grondwet op een mislukking uitgedraaid. Verschillende redenen worden aangehaald om die mislukking te verklaren, maar de echte oorzaak moeten we gaan zoeken in de fundamentele tegenstellingen tussen de Europese lidstaten.
Het heroïsche eiland in de flank van de machtigste natie ter wereld komt de laatste maanden weer regelmatig in de media omdat Washington besloten heeft de duimschroeven aan te draaien. De Cubaanse Revolutie van 1959 onteigende de multinationals en de rijken en creëerde de voorwaarden voor een enorme vooruitgang wat betreft gezondheid, onderwijs en leefomstandigheden van de gewone mens. Dat is de ‘misdaad’ die de imperialisten Cuba nooit zullen vergeven.
Op zaterdag 13 december vatten Amerikaanse troepen eindelijk de man die hen maanden om de tuin had geleid. Zoals men in het oude Rome gevangenen in kettingen door de straten sleepte als blijk van triomf, zo werd Saddam opgevoerd voor de tv-camera’s, verwaarloosd en met een onverzorgde baard. Toch is er niets fundamenteel gewijzigd, geen van de kernproblemen is opgelost. De strijd zal blijven voortduren of zelfs erger worden. De bezettingsmacht zit vast in een poel van geweld.
Duitsland is een nieuwe periode van onrust en instabiliteit betreden nu de regering van Schröder aanval na aanval uitvoert: op de welvaartsstaat, de arbeidersklasse, de armen, de zieken, de gepensioneerden. Toch is er een ontzaglijk potentieel voor een sterke beweging tegen de toenemende ongelijkheid en de ontmanteling van de welvaartsstaat.
De rechtse oppositie tegen de Venezolaanse president Hugo Chavez moest eind november genoeg handtekeningen binnenleveren voor een referendum over het afzetten van de president. Hiermee willen ze de Bolivariaanse revolutie ondermijnen en de weg vrijmaken voor een nieuwe staatsgreep. Wij publiceren een gezamenlijke verklaring die op 18 november werd uitgebracht door onze Venezolaanse zusterorganisatie El Militante en El Topo Obrero.
De sterke radicalisering in de Servische maatschappij houdt aan, zoals duidelijk werd na de verkiezingen van vorige week, die voor de derde maal op rij mislukt zijn. De werkende mensen van Servië bleven gewoon thuis en negeerden de oproepen van de regering om een president te kiezen. De verkiezingsresultaten toonden duidelijk aan hoe diep de crisis in het land is en hoe onpopulair en zwak de pro-westerse heersende kliek in werkelijkheid is.
Op dinsdag 18 november arriveerde president George Bush in Buckingham Palace voor een driedaags staatsbezoek, compleet met rode lopers, banketten en kanonsalvo’s. Buiten de paleispoorten werd een grote veiligheidsoperatie opgezet, want de Britse regering verwachtte een zee van betogers tegen dit bezoek.
Na de oorlog in Irak werd Iran van groot belang voor de Europese Unie, in het bijzonder voor landen als Frankrijk en Duitsland, die naast aantrekkelijke contracten gegrepen hebben. Intussen zijn er onderhandelingen geweest tussen EU-afgevaardigden en leidende figuren uit het Iraanse regime. M. Razi uit Iran analyseert de achtergrond waartegen deze ontwikkelingen plaatsvonden. Het originele artikel werd in juli 2002 in het Perzisch gepubliceerd op www.kargar.org en in Kargar-e Socialist nr. 114 in augustus 2002.
In dit vervolg gaat M. Razi dieper in op de houding van de twee facties binnen het Iraanse regime. De ‘hervormingsgezinde’ Khatami is helemaal niet zo baanbrekend nieuw en ook de autoritaire factie kiest voor toenadering tot de westerse grootmachten.
De nieuwe Amerikaanse militaire doctrine heeft de doos van Pandora geopend. Het ene land na het andere ontwikkelt een agressiever buitenlands beleid. Ook Rusland en Frankrijk behouden zich nu het recht op een ‘preventieve aanval’ voor.
Maandag 10 november vond in de gesloten Gentse fabriek Treillarmé een bijeenkomst plaats waarop een aantal Argentijnse syndicalisten over hun ervaringen met zelfbeheer en arbeiderscontrole spraken. We vonden dat hun verhaal onder zoveel mogelijk syndicalisten en linkse activisten verspreid moest worden, niet alleen omdat het zo boeiend en meeslepend was, maar vooral omdat het concrete alternatieven biedt voor de huidige werkgelegenheidspolitiek van zowel de vakbonden als de linkse partijen, die haar failliet na de gebeurtenissen met Forges de Clabecq, Renault, Sabena, FCI en Ford Genk ruimschoots bewezen heeft.
Het groeiend gevoel van woede onder de gewone Iraakse arbeiders begint zich te uiten in stakingsacties. De klassenstrijd van de Irakese arbeiders en werklozen begint op gang te komen. En toch krijgt dit soort van verzet amper aandacht in de media.
Als we in de reguliere media iets horen over Libanon dan gaat dat gegarandeerd over moslimfundamentalisme of conflicten met Israël. Over de arbeidersbeweging in Libanon horen we weinig of niets. Nochtans is de werkende klasse de sleutel voor de vereniging van de volkeren in het Midden-Oosten. Samen met de recente stakingen in Israël gunt de Libanese 24-urenstaking ons een blik op wat in de toekomst mogelijk kan zijn. Een verslag van onze Israëlische sectie.
Amerikaanse troepen staan in voor de veiligheid van Irak, maar zijn ze hiervoor wel getraind? Het antwoord op deze vraag is neen. Ze zijn getraind om te moorden.
Een analyse van de evoluties in de Italiaanse arbeidersbeweging door Claudio Bellotti, lid van het Nationaal Comité van de Partito Rifondazione Comunista en redacteur van FalceMartello.
Er dreigt een ineenstorting van de Europese welvaartsstaat.Tot deze conclusie komt ondermeer het centrale Nederlandse Planbureau (NPB). Deze stelling wordt eveneens beaamd door kleinburgers zoals Yves Desmet, politiek hoofdredacteur van de krant De Morgen. Wat meer is, de stoute kapitalisten zijn verantwoordelijk voor dit naderende onheil.
Volgens sommigen willen marxisten hun ideeën opleggen aan bewegingen in de derde wereld. In dit artikel blijkt nochtans onmiskenbaar uit citaten dat arbeiders en boeren in een revolutionaire beweging tot gelijkaardige conclusies als de marxisten komen.
“Dit is de overwinning van de armen, de arbeiders en de boeren.” Met deze woorden onthaalde Roberto de La Cruz, de vakbondsleider van El Alto het ontslag van de gehate “moordenaar-president” Sanchez de Lozada op vrijdag 17 oktober. Maar tegelijk waarschuwen de vakbondsleiders dat zij geen genoegen nemen met een wissel van personen aan de top, maar enkel met de inwilliging van de eisen van het volk.
Zaterdag 18 oktober bereikte ons het nieuws dat de Boliviaanse president Lozada na 32 dagen van hevige protesten is afgetreden. Deze marionet van het imperialisme die meer dan tachtig doden en honderden gewonden op zijn palmares heeft staan, vertrok met een vliegtuig naar Miami in Florida.
De massale arbeiders- en boerenmobilisaties tegen de uitverkoop van de gasindustrie hebben Bolivia de afgelopen periode op zijn grondvesten doen daveren. Sinds afgelopen maandag 13 oktober begint deze beweging zich te ontwikkelen tot een regelrechte opstand.
De Israëlische premier Sharon voert oorlog op alle fronten. Dat wisten we al. Wat minder geweten is, is dat hij de oorlog verklaard heeft aan de arbeidersklasse in Israël. Hier volgt een verslag van onze correspondenten in Israël.
De Mexicaanse guerrilla van de Zapatisten en hun leider Marcos zijn zich stilaan aan het terugtrekken uit de strijd en zullen nu hun macht overdragen aan zogenaamde ‘raden van goed bestuur’. Dat is de uiteindelijke conclusie van Marcos’ theorieën zoals de bewering dat de natiestaat het slachtoffer is van de globalisering.
Het ontslag van Abu Mazen kwam zwaar aan bij de VS en Israël. De Israëlische regering reageerde woedend en besliste ‘principieel’ om Arafat uit Palestina te verbannen. Deze bedreiging zorgde ervoor dat meteen duizenden Palestijnen ter verdediging van Arafat de straat opkwamen. De beslissing van de Israëlische regering zou wel eens het omgekeerde effect kunnen hebben dan aanvankelijk was bedoeld en een verdere verscherping van de vijandelijkheden kunnen veroorzaken. Yossi Schwartz in Israël geeft een analyse van de situatie.
Indien de oorlog van de VS in Irak al een overwinning te noemen valt, dan mag men van geluk spreken dat het geen nederlaag is geworden. Vijf maanden na het officiële einde van ‘de belangrijkste militaire operaties’ in Irak zinkt het Amerikaanse leger steeds dieper weg in een moeras.
De druk op de begrotingen van defensie en voor militaire tussenkomst in Irak stijgen zowel in het kamp van de zogenaamde 'oorlogsstokers' als in dat van de vredesduiven.
Het referendum in Zweden over de invoering van de euro zondag 14 september heeft de plannen van de Zweedse big business grondig verstoord. De overwinning van ‘nee’, ondanks de moord op Anna Lindh, is een aanduiding van de toenemende polarisatie tussen de klassen.
De westerse pers zwijgt meestal in alle toonaarden over het revolutionaire proces in Venezuela. Initiatieven van de rechterzijde, zoals de patronale lockout en de hetze rond een afzettingsreferendum, halen echter wel de media, maar dan op een heel vertekende manier. Pablo Sanchez trekt in dit artikel de verdraaiingen van de Britse pers recht.
Naar aanleiding van de dertigste verjaardag van de contrarevolutie in Chili interviewden we Alejandro Strange, een marxist die actief was in de Chileense socialistische beweging van de jaren ’60 tot 1973. Na de staatsgreep van Pinochet was hij gedwongen te vluchten omdat de militairen hem zochten vanwege zijn politieke activiteiten.
Elk nieuw bewijsstuk gepresenteerd aan de onderzoekscommissie van Hutton licht het deksel een beetje meer van de doofpot van de Britse overheid inzake de Iraakse wapens en de dood van wapenexpert Dr. David Kelly. We publiceren hier het editoriaal van ons Britse zusterblad Socialist Appeal.
Het Antwerps Anti-Oorlogscomité voert campagne tegen de koloniale bezetting van Irak. Hier volgt de inhoud van het pamflet dat we verdelen. Een affiche is ook beschikbaar. Het eerste hoogtepunt van onze campagne is de betoging in Brussel op 27 september om 15 uur op het Rouppeplein.
Na twee decennia vol oorlogen en embargo’s rest van het ooit zo rijke Irak niet meer dan een ruïne. Toch wil dit niet zeggen dat de bevolking zich zomaar gewonnen geeft. Irak heeft nu eenmaal een sterk ontwikkelde traditie van anti-koloniaal verzet. Ook voor de duizenden coalitiesoldaten is het genoeg geweest.
De internationale anti-oorlogsbeweging van 2003 was een mondiale reactie op het jarenlange politieke, economische en sociale offensief van de rechterzijde. Het ongenoegen bij grote lagen van de wereldbevolking vond een uitdrukking in de resolute afwijzing van de invasie van Irak. Een evaluatie.
Met meer dan 2 miljoen leden is IG Metall de grootste industrievakbond in Europa. De uitkomst van de crisis in deze vakbond, na de eerste zware syndicale nederlaag in vijftig jaar, zal ook gevolgen hebben voor het syndicalisme buiten de Duitse grenzen. Daarom publiceren wij een korte analyse en een interview met een linkse vakbondsleider over de situatie in de Duitse metaalvakbond.
Eind juli bezette een groep Filippijnse soldaten een luxehotel in Manila om het ontslag van de regering te eisen. De rebellen beschuldigden de regering van corruptie en van steun aan terroristische aanslagen in Mindanao. Bovendien stelden ze hun lage lonen en ondermaatse huisvesting aan de kaak.
Begin juli trok een alleenstaande moeder naar Jeruzalem uit protest tegen haar lamentabele sociale situatie. Daarmee is ze in de ogen van velen een symbool geworden van het verzet tegen de aanvallen van de staat en de bazen op de welvaart en het welzijn van de gewone mens. Onze Israëlische kameraden analyseren hoe dit de eerste tekenen zijn van collectief verzet.
Dit artikel is geschreven door Leon Cohen, een marxistische kameraad uit Israël en verscheen onlangs in het Engels op onze zustersite www.marxist.com. Het artikel gaat in op de 'road map' voor vrede. De auteur stelt zich de vraag of die wegenkaart enig perspectief voor vrede brengt en legt de bestaande alternatieven op de rooster.
Na een decennium van verwaarlozing lijkt Afrika plotseling weer in de mode bij de grootmachten: interventies in Ivoorkust, Congo en Liberia en nu het bezoek van Bush. De nieuwe strijd om Afrika is het volgende teken dat de spanningen tussen de grootmachten stap voor stap naar een kookpunt stijgen.
Vorige week maandag gingen de Nigeriaanse arbeiders voor onbepaalde duur in staking, tot groot ongenoegen van het regime, de lokale elite en de multinationals. Dat Bush het land zou ‘vereren’ met een bezoek eind deze week, was een reden temeer om het zware geschut in te zetten tegen de stakers.
Tijdens juni kampte Frankrijk verder met sociaal protest. Hoewel het hoogtepunt momenteel voorbij is, heeft de regering de strijd om de publieke opinie niet gewonnen. Het gebrek aan perspectief van de vakbondsleiding en de PS heeft nochtans de huidige impasse mee in de hand gewerkt.
Bij de val van Bagdad kraaiden Washington en Londen victorie. De oorlog leek voorbij. Het koloniale regime in Irak stoot echter op toenemend verzet en de overwinningsroes gaat over in hoofdpijn omdat herinneringen aan Vietnam de geesten plagen.
