21
za, dec

Syndicaal

Dagelijks ondervinden we nu dat wat ‘heropleving' of ‘conjunctuurverbetering’ wordt genoemd niet noodzakelijk de voorbode is van gouden tijden. De ontslagentsunami raast verder en sleurt na o.a. Opel en haar toeleveringsbedrijven nu ook Carrefour en haar toeleveranciers mee.

Meer dan 2.000 mensen namen deel aan de solidariteitsketting met de arbeiders van Opel, de onderaannemingen en Carrefour. Dit is een eerste aanzet tot de eenmaking van de afzonderlijke strijd tegen afdankingen en sluitingen, hopen we. Hier ziet u de eerste videoreportages. 

Toen GM-topman Reilly boudweg stelde dat hij de Opelfabriek te Antwerpen tegen 30 juni zou sluiten, was voor hem de kous af. Dicht is dicht, een andere oplossing is er niet. Ondanks de zware overproductiecrisis in de automobielsector en bij GM in het bijzonder maakte de Antwerpse vestiging echter nog 34 miljoen euro winst vorig jaar. Is dat geen schande?

De topman van de Vlaamse werkgeversorganisatie spreekt enkele dagen voor het sociale overleg verzoenende taal aan het adres van de vakbonden. "Nadat we eerst de welvaart verdiend hebben, moeten we ook durven praten over herverdeling en de strijd tegen de armoede. En daarbij moeten we ook naar onszelf kijken". Is het overleg nu gered?

Op een sterk beveiligde bijzondere ondernemingsraad heeft de directie van Carrefour haar shocktherapie op tafel gelegd. De herstructureringsmaatregelen gaan 1.672 banen  kosten. Carrefour speelt het hard. Maar wanneer de vakbond de wil heeft om het personeel massaal te mobiliseren, dan kunnen de werknemers het ook hard spelen.

Procter&Gamble (P&G) is wereldwijd marktleider voor een brede waaier wasproducten. P&G leidt echter ook de dans van de vakbondsonvriendelijke bedrijven - in het buitenland, maar ook in België. De waarden waarmee het alle menselijke relaties doordringt op de werkvloer zijn superindividualistisch. Oliver Van den Eynde, een gedreven ABVV-delegee, vat het samen in twee woorden: een ‘individuele fabriek’.

Een twintigtal ‘bekende Antwerpenaren’ beslissen op de bres te staan voor de Opel-arbeiders. De strijd van de Opel-arbeiders moet in de aandacht blijven, Opel moet open blijven. Zo eenvoudig maar ook zou duidelijk is de boodschap.

De strijd om Opel Antwerpen gaat over meer dan het redden van jobs alleen. De strijd gaat ook over de vraag welke economie we willen, en over het op een maatschappelijk verantwoorde manier aanwenden van technologische innovatie.

In deze sociaal turbulente tijden wordt er al wel eens een pamflet verspreid en/of een spandoek ontplooid waarin de werkgever op de korrel wordt genomen. De vraag is natuurlijk hoever men hierin kan gaan.

In deze korte videoreportage leggen de ABVV-delegees en -secretarissen uit wat de concrete inzet is van de komst van een derde afhandelaar in de nationale luchthaven in Zaventem. De gesprekken werden opgenomen tijdens de succesvolle personeelsvergaderng in de vertrekhal van de luchthaven op maandag 18 januari. De video is een productie van ABVV Vlaams Brabant.

Verontwaardigd door de ontslagentsunami en de sluiting van Opel roepen alle bonden op tot een grote betoging. Deze 'Mars voor jobs en respect' vindt plaats op vrijdag 29 januari vanaf 10u op het Schumanplein in Brussel. Vonk steunt natuurlijk dit intiatief. Er zal echter meer nodig zijn dan deze steekvlambetoging om het roer om te gooien. Dit is de tijd om buiten de lijntjes te durven denken en handelen! Wij kiezen voor een hele andere maatschappij.

Overzicht recente artikelen over Opel.

Dat zonder de minste argumentatie 44 procent zich via de internetpoll uitspreekt voor het standpunt van SP.a Rood is veelzeggend. De schok van de sluiting van Opel en de aanhoudende crisis van het kapitalisme verplicht meer en meer mensen ‘buiten de lijntjes’ te gaan denken.

Aan de poort van Inbev Leuven feliciteren de actievoerders elkaar meerdere malen. Net zoals in de oude musketierfilms heeft een groep arbeiders een halve liter gerstenat met de woorden “Eén voor allen, allen voor één”. De kameraden van Vonk en SP.a Rood die sinds dag 1 de blokkade mee hebben versterkt, krijgen viriele schouderklopjes en oprecht ontroerde handdrukken. “Bedankt voor jullie steun”.

GM-topman Nick Reilly heeft gisteren aangekondigd dat de fabriek in Antwerpen in juni dit jaar dicht gaat. De vakbonden hebben in elk geval op de gepaste manier gereageerd door er voor te zorgen dat geen enkel afgewerkt product nog buiten gaat.

Sinds donderdag 7 januari voeren arbeiders en bedienden actie aan de poorten van AB Inbev te Leuven en Jupille. Dinsdag 12 januari hebben de werknemers van Hoegaarden spontaan de poorten van hun brouwerij gesloten. Er komt geen vrachtwagen meer in of uit.

Etienne Schouppe, staatssecretaris voor Mobiliteit, is gestart met een enthousiaste zoektocht naar een  derde 'afhandelaar' op Zaventem Airport. Het personeel en de vakbonden teken hier verzet tegen aan. Met de campagne 'It takes 2 to handle' starten de bonden hun actieplan.

In een stukje dat op 24 november op deze site werd geplaatst, werd het verhaal gedaan van IAC. De werkgever wilde een werknemersvertegenwoordiger ontslaan, maar kreeg nul op het rekest van het Brusselse arbeidshof. In de kleinlinkse pers werd deze uitspraak onthaald als een overwinning van het stakingsrecht. Wij hadden echter gemaand tot voorzichtigheid en de profetie is uitgekomen.

Het persagentschap Belga verspreidde op 18 november een perscommuniqué waarin werd gemeld dat volgens Nele Lijnen en Marc Verwilghen in het comité voor de overheidsdiensten (Comité A) een akkoord wordt voorbereid dat de problematiek van het stakingsrecht in de openbare sector regelt.

Op donderdag 5 november jl. werd door het Arbeidshof te Brussel een zaak beslecht waarbij werd geoordeeld dat een werknemer niet mocht worden ontslagen omdat hij had deelgenomen aan een collectieve actie. Het feit kreeg heel wat weerklank in de pers. Reden genoeg om een en ander van dicht(er)bij te bekijken.

Op 3 november berichtte het VTM-journaal dat stakers die in 2007 op de nationale luchthaven het werk hadden neergelegd waarschijnlijk de rechten van de mens hadden geschonden. Wie het tussenvonnis van de Brusselse rechtbank van eerste aanleg van 29 oktober 2009 er op naslaat, zal vaststellen dat het zo'n vaart niet loopt. Er is echter reden tot ongerustheid.

Eindelijk een standpunt met een smoel! Kurt De Loor, Vlaams parlementslid voor de SP.a, is het oneens met de kritiek van UNIZO, VOKA en de voorzitter van de Liberale Mutualiteiten aan het adres van de spoorbonden. Niet alleen heeft Kurt De Loor begrip voor de staking maar spreekt hij zich duidelijk uit voor de bescherming van het stakingsrecht in de openbare diensten. Hiermee sluit hij naadloos aan bij het standpunt van de vakbonden en bij dat van SP.a Rood.

Volgens artikel 516 van het Gerechtelijk Wetboek kunnen deurwaarders op verzoek van particulieren tot vaststellingen overgaan, dus ook in geval van collectieve acties. Een vrij recent vonnis van de rechtbank van eerste aanleg te Antwerpen geeft enige verduidelijking over hoe ver een deurwaarder kan gaan.

In de Tribune (blad van ACOD overheidsdiensten) van september schreef Hilaire Berckmans een treffend artikel over het Vlaamse regeerakkoord. Hij vreest dat Vlaamse overheid de dupe zal worden van besparingsmaatregelen allerhande. Waarschijnlijk heeft hij het bij het rechte eind.

De beslissing van de Postdirectie om het project van 'wijkpostbodes' te bevriezen heeft de stakingen nauwelijks geluwd. Vandaag staken opnieuw de grote sorteercentra van Brussel X en Charleroi. Want wat 'bevroren' wordt kan weer ontdooid worden. De postbedienden blijven de terugtrekking vragen van de maatregel. De vakbondstop moet hen volgen en een nationale staking uitroepen.

De rode metallo's in Wallonië steunen niet alleen op een rijke traditie van strijd. Binnen het ABVV speelden ze ook een belangrijke ideologische rol. Zo bijvoorbeeld in de jaren '50. Belangrijke strategiedocumenten droegen de linkse metalen stempel.

De socialistische bediendenvakbond BBTK-SETCa wordt verweten conservatief te zijn en tegendraads te handelen. Waarom? Ze hebben genoeg van loonmatiging. Jan Meeuwens is lid van het uitvoerend bureau van BBTK-SETCa Brussel-Halle-Vilvoorde en tevens voorzitter van SP.a Evere. Hij legt ons uit wat de rode bedienden beweegt.

Het opstappen van ABVV-voorzitter De Vits kreeg half september een pijnlijk vervolg. Veel syndicalisten keken verbouwereerd toe hoe de leiding ging bakkeleien over de post van algemeen secretaris. We werpen een blik op dit bureaucratische conflict.

Sinds de wereldrecessie wild om zich heen slaat, gaan de zaken voor het airconditioning-bedrijf, afkomstig uit het land van de rijzende zon, ook minder goed. Met als gevolg delocatie en jobverlies.

Na de arbeidsrechtbank heeft nu ook het arbeidshof zich uitgesproken. Hoewel Miguel tweemaal het pleit heeft gewonnen, lijken de beide rechtscolleges toch niet op dezelfde golflengte te zitten. Zo stelt het arbeidshof dat er fouten zijn gemaakt, maar dat ze niet voldoende zwaarwichtig zijn om tot ontslag om dringende reden over te gaan. Waren wij te enthousiast toen wij de uitspraak in eerste aanleg als een overwinning voor de vakbeweging bestempelden? Hierna volgt een (ont)nuchtere(nde) analyse door een jurist.

Geweld, vernieling, intimidatie en terreur. Dat wrijft het gerecht de dertien van Clabecq aan de neus. Vreemd genoeg komen deze klachten uit de mond van de grafdelvers van het Brabantse staalbedrijf en van diegenen die de strijd met behulp van repressie in toom probeerden te houden. De rijkswacht, het Waalse Gewest, het Wegenfonds, de curatoren enzovoort hebben een bondgenootschap gesloten tegen de delegees van Clabecq.

Belgacom is een van de meest winstgevende bedrijven in België. Achter de cijfers van een economisch succesverhaal schuilt echter een groot ongenoegen bij het personeel. Het is tekenend dat de drie werknemers waar André Gonsalis het hier gepubliceerde gesprek mee had, onder geen beding met eigen naam in het blad wilden komen. De drie arbeiders die we hier met een fictieve naam aanduiden hebben angst en zijn vooral woedend om al wat misloopt in hun bedrijf.

Na de onderhandelingsmarathon bij Volkswagen Vorst, waar 1200 banen op de tocht staan, werd duidelijk hoe hard de patroon het spel wil spelen. De directie legde op 24 februari een ontwerp van CAO op tafel waarin het systeem van een 48-urenweek (3 x 48 uur, één week rust & recup) niet langer voorkwam, maar alle andere punten van het reddingsplan behouden bleven. De directie houdt halsstarrig vast aan maatregelen die het werk onleefbaar zullen maken.

De hysterie tegen de syndicale linkerzijde en de Beweging voor Vakbondsvernieuwing heeft de burgerlijke pers weer in haar ban. Vooral de uiterst linkse en stalinistische PvdA moet het ontgelden, maar de aanval is veel ruimer. De groeiende sympathie voor Roberto D’Orazio en de twaalf arbeiders die voor de Rechtbank van Nijvel werden gesleurd is daar zeker niet vreemd aan. Bijna dagelijks schreeuwt de pers (Le Soir, Le Matin en in minder mate De Morgen) naar sancties: uitsluiting of verplicht ontslag uit besturen of mandaten. Sommige kranten zien zelfs de koppen van BBTK- en ABVV- secretarissen in Brussel rollen