Op 25 en 26 oktober kwamen 100 maaltijdkoeriers samen in Brussel. Ze zijn lid van 34 koerierscollectieven en/of-vakbonden die de strijd aangaan tegen de uitbuiting door platformen als Deliveroo, UberEats, Foodora en Glovo. Ze richtten de Transnationale Federatie van Koeriers op om hun ervaringen te delen en de strijd tegen de multinationals op de juiste schaal te voeren.
Sinds de regering Dehaene (1992-1995) kende België nooit zoveel sociale conflicten als vandaag. De sociale relaties zijn harder dan ooit onder de regering van Michel. Deze verharding werd ingezet nog voordat de homogeen rechtse coalitie de regeringsteugels in handen nam. De crisis van 2008 is in dit opzicht een kantelmoment. Sindsdien is elk jaar het aantal stakingsdagen blijven stijgen.
Op 25 september trok een 1000-koppige betoging door de Gentse studentenbuurt met de strijdvaardige boodschap #WijZijnMetMeer. Na de acties, die daags na het uitzenden van de Pano-reportage op touw werden gezet, was dit de volgende stap in de strijd om S&V van de campussen en uit het publieke leven te verjagen.
“De overwinning die we behaald hebben bij Aviapartner is de overwinning van de vastberadenheid tegenover de destabilisatiepolitiek van de directie. Het “ No pasaran” gevoel op de werkvloer was immens. De solidariteit tussen de werknemers vond zijn hoogtepunt in de solidariteitsmeeting dinsdag. Hier hebben de werknemers van Aviapartner gevoeld dat hun actie de steun en sympathie had van alle werknemers in België.
Er steekt een stakingswind op bij de Brusselse lokale besturen. Op 11 oktober legden in de 19 gemeenten en OCMW ’s van de hoofdstad, in de 5 openbare ziekenhuizen van het Irisnet, bij de vuilnisophaaldienst Brussel Net, talrijke personeelsleden het werk neer. De staking duurde twee uur, van 10 tot 12 uur en werd goed opgevolgd.
Minder dan twee stakingsdagen waren voldoende om de directie van Swissport Cargo op de knieën te krijgen. Zaterdag 23 september gaven de 60 arbeiders van de vrachtafhandelaar in Machelen er de brui aan. Unaniem werd er beslist tot staking nadat was vastgesteld dat er opnieuw te weinig mensen waren om het werk te verrichten.
Een onderzoeksreportage en 40 minuten, zoveel was er nodig om het gehypte extreem-rechtse studentengroepje Schild & Vrienden (S&V) in het nauw te drijven. Dit is het uitgelezen moment om er een schepje bovenop te doen en extreem-rechts van de campussen te verjagen. Verkondig je anti-racisme luid en duidelijk. Strijd luid en duidelijk voor een socialistische samenleving, die de voedingsbodem van deze verwerpelijke groeperingen naar de vuilbak van de geschiedenis kan verwijzen.
Eind juni verraste een bonte en luidruchtige groep actievoerders het gemeentebestuur van de Brusselse gemeente, Sint-Gillis. Talrijke personeelsleden uit alle diensten van het OCMW en de Gemeente verrasten ook de kern van vakbondsmilitanten van de CGSP -ALR: zoveel volk hadden ze in meer dan dertig jaar nooit kunnen optrommelen voor een syndicale actie.
Versnelde vermindering van de werkloosheidsuitkeringen, afschaffen van de anciënniteit, brugpensioen nog enkel vanaf 60 jaar en met 41 jaren dienst, invoeren van gemeenschapsdienst voor langdurige werklozen, landingsbanen pas vanaf 60 jaar inplaats vanaf 55 jaar, nog 60 procent van het loon na 1 maand ziekte voor ambtenaren, strengere controle en activering van langdurige zieken: dit zijn de maatregelen die Michel I aankondigde.
De gemeenteraadsverkiezingen komen er aan. Op 14 oktober worden overal gemeenteraden verkozen, die voor zes jaar zullen zetelen. Dikwijls wordt er een verkeerd beeld opgehangen, alsof de politieke tegenstellingen op gemeentelijk vlak minder doorslaggevend zouden zijn. Maar ook gemeentepolitiek is klassenstrijd.
De correctionele rechtbank te Antwerpen heeft op 29 juni uitspraak gedaan in de zaak tegen Bruno Verlaeckt en Tom Devoght. Twee jaar geleden werden deze twee ABVV’ers opgepakt voor het blokkeren van de rijbaan tijdens een vakbondsactie. Het vonnis bevat een aantal opmerkelijke passages.
Sedert de petroleumcrisis midden jaren zeventig is de vakbond in het verweer. Werkgevers schreeuwen om flexibiliteit wat synoniem is van het afschaffen van het arbeidsrecht en de vakbonden remmen dat af. Vandaar dat alle middelen goed zijn om ze te koeioneren of erger nog, te elimineren. Medio jaren tachtig is dat in een hogere versnelling gegaan door de tussenkomst van de rechter te gebruiken in collectieve conflicten en door een reeks anti-syndicale wetsvoorstellen van hoofdzakelijk de liberale partijen. Door het verdwijnen van de socialisten uit de regering krijgen de rechtse krachten nu vrij baan om over te gaan tot het opkuisen van de arbeidersbeweging.
Onze samenleving beschikt over een toenemende rijkdom aan tijdbesparende technologie voor gebruik in productie en onderzoek. Maar dat vertaalt zich niet in de verbetering van onze levens en werk omstandigheden, wel integendeel ze vormt er een bedreiging voor.
De gevolgen van de klimaatwijzigingen, door de toegenomen CO2 uitstoot van ongeveer 20 jaar geleden en de dito opwarming, komen steeds vlugger en onafwendbaar op ons af.
Bij NMBS worden begin december 2018 sociale verkiezingen georganiseerd. De desbetreffende regelgeving hangt met haken en ogen aaneen maar één ding is zeker: iedere organisatie hoe klein ook (sic) die aan de directeur van HR Rail zijn statuten geeft en de namen van de vertegenwoordigers, kan deelnemen. Er zal dus concurrentie opduiken voor de klassieke kleurenbonden. Een daarvan is Metisp-Protect. Deze organisatie, die beweert een afsplitsing te zijn van ACOD/CGSP, zou al 200 leden tellen.
Proficiat aan alle actievoerende werknemers van Lidl die door hun verbeten stakingsacties een klinkende overwinning hebben behaald.
Een gesprek deze morgen met de stakers aan het piket van Lidl Deurne.
De Française Marie-Laure Dufresne-Castets, begon op haar 33e rechten te studeren en specialiseerde zich in het sociaal recht. In haar recent gepubliceerd boek Un monde à gagner vertelt ze op een meeslepende manier over een aantal zaken waarin ze heeft gepleit en die vaak de nationale media hebben gehaald: Moulinex, Continental, enz.
Interview met Veronique, verpleegster intensieve zorgen Pediatrie en syndicaal afgevaardigde.
Ons gezondheidssysteem wordt steeds ongelijker. Om beter de dagelijkse afbraak van onze sociale zekerheid te begrijpen geven we het woord aan een ingewijde. Ze geeft ons haar visie op haar beroep en op de toekomst van de zorgsector in ons land.
Op 24 juni 2016 werden – naar aanleiding van een algemene staking tegen de afbraakpolitiek van de regering Michel I – over gans België stakingsposten georganiseerd. In Antwerpen was er o.a. een piket aan de Scheldelaan. Met autobanden en hout werd een vuurtje gestookt. In het verleden werd daarop door de ordediensten meestal flegmatiek gereageerd. Er werden afspraken gemaakt over het verdere verloop van de actie en iedereen hield zich daaraan. Nu werd onmiddellijk het waterkanon en de matrak bovengehaald ; Bruno Verlaeckt (voorzitter ABVV regio Antwerpen) en Tom Devoght (militant) werden opgepakt en ’s namiddags weer vrij gelaten.
Op zaterdag 5 en zondag 6 mei gaat Marxisme 2018 door in Brussel. Zie hier het programma.
Dit is het derde deel van ons document over de Belgische perspectieven. In dit deel bespreken we de gemeenteraadsverkiezingen, de politieke partijen, de eventueele electorale doorbraak van de PVDA/PTB en de nationale kwestie.
Dit is het tweede deel van ons document over de Belgische perspectieven. In dit deel bespreken we de pensioenen, het strijdperk van de ideologie, de jeugd en de politieke schandalen, of de verstrengeling van de staat met de bedrijfswereld.
Dit is het eerste deel van ons document over de Belgische perspectieven. In dit deel bespreken we België in de internationale economische context, de regering(en) en het verloop van de klassenstrijd.
Wat is de onderliggende oorzaak van depressie en angststoornissen? En hoe kunnen we deze problemen echt oplossen? De Britse journalist Johann Hari probeert hier op in te gaan in zijn nieuwe boek, Lost Connections.
Het verval van vakbonden in de ontwikkelde landen is niets nieuws. In de VS daalde het aandeel van werknemers in vakbonden van een hoogtepunt van 35 procent in 1954, voornamelijk in de particuliere sector, tot 11 procent in 2016 met bijna de helft in de publieke sector. De organisatiegraad in het VK daalde van een hoogtepunt van 55 % in 1979 tot 25% in 2016.
Mei ’68 zal voor altijd gelinkt worden aan de revolutionaire gebeurtenissen in Frankrijk. De grootste stakingsbeweging uit de geschiedenis (tot nu toe) duwde het kapitalisme in de hexagone tot aan de rand van de afgrond. Het kon niet anders dan dat deze gebeurtenissen een impact zouden hebben op de arbeidersstrijd in België. Die nam de vorm aan van een langgerekte stakingsbeweging.
Sommigen zagen hen als gespeend van elk collectief bewustzijn. Collectieve actie was dus voor hen niet weggelegd, laat staan collectieve organisatie. Koeriers zouden te individualistisch zijn, te jong, te onafhankelijk en te strak in het gareel gehouden door een patronale tirannie. Maar de recente acties van de Deliveroo koeriers in Brussel, Luik, Antwerpen en Gent, duiden in een andere richting. Yes, they can organise and fight back! Twee jaar geleden kwam de eerste verrassing uit Londen. Tijdens de zomer weigerden de koeriers van dezelfde maaltijdbezorger verder individueel behandelt te worden i.v.m. hun grieven. Ze eisten collectief overleg met het management, een duidelijke breuk met de bedrijfscultuur.
Het cynisme waarmee de N-VA aan politiek doet bereikte de voorbije maand een triest hoogtepunt. Het enige wat voor hen telt is het electoraal belang, de eigen achterban moet gepamperd worden en de Vlaams Belang stemmers teruggewonnen. De beste manier om de aandacht af te leiden van de zware besparingsmaatregelen zoals de hoge energiefacturen, de lagere pensioenen, de duurdere medicijnen, de verlenging van de loopbaan tot je 67e, de verslechtering van de openbare dienstverlening, etc. is alles afschuiven op een zondebok. Iemand van buitenaf, waarmee je weinig gemeen hebt, die je niet zo goed kent, waar je diep in je hart een beetje bang van bent en die je overal de schuld kan van geven. Het is dit beleid of een open grenzen beleid, klinkt het dan.
Over de hele wereld staat de onderdrukking van vrouwen centraal. Vandaag – Internationale Vrouwendag – zijn er in verschillende landen stakingen en vele anderen demonstraties, marsen en publieke bijeenkomsten.
Deze zomer heeft de regering de zogenaamde tax-shift doorgevoerd. De gewone burger krijgt door de tax-shift een kleine stijging van zijn of haar nettoloon, nog niet genoeg om de daling door de indexsprong te compenseren. De grote geschenken gaan naar de bedrijven in de vorm van drastische verlaging van de vennootschapsbelastingen. De factuur van dit alles beloopt meer dan 4 miljard euro. Op termijn dreigt dit een enorm gat in de begroting te slaan. Maar de regering deed geen enkele poging om de tax-shift te compenseren door maatregelen die nochtans voor de hand lagen, zoals het schrappen van de notionele interestaftrek of een vermogensbelasting de naam waardig.
Dit is het relaas van wat er schuilgaat achter de klik waarmee je een bestelling plaatst op de website van Amazon.
Het federaal comité van het ABVV van 23 januari 2018 nam standpunt in over de pensioenafbraak.
Over gemeentepolitiek en gemeenteraadsverkiezingen doen heel wat eigenaardige ideeën de ronde. Ideologie zou niet belangrijk zijn, het zou allemaal niet zo zeer om politiek gaan maar om “goed bestuur”, dikwijls gepersonifieerd in een “goede burgemeester”. Wat een onzin!
Een heuse betoging tegen de afbraak van de pensioenrechten sloot 2017 af. Opnieuw trokken tienduizenden in groene, rode en blauwe hesjes geklede vakbondsmensen door de straten van Brussel. Met veertigduizend trotseerden ze de kou. Niet mis voor een actie die in ijltempo werd bijeengeroepen.
Ons programma in een notendop.
Jean-Pierre Blumberg, advocaat en docent aan de Universiteit Antwerpen, publiceerde op 23 november ll. in Trends een opiniestukje onder de opvallende titel 'De tijd is rijp om de klassenstrijd definitief naar de geschiedenisboeken te verwijzen’. Het is een merkwaardig artikel in verschillende opzichten, soms zelfs tegenstrijdig en het maakt bij ons een aantal bedenkingen los die we graag even met u delen.
De stroom van “nieuwe elementen” in verband met de bende van Nijvel roept vele vragen op bij de bevolking. Het gaat niet om kleinigheden. 28 Onschuldige mensen lieten het leven bij deze gruwelijke aanslagen op grootwarenhuizen. De bende wordt nu gelinkt aan de speciale interventiegroep DIANE van de rijkswacht en justitieminister Geens moet toegeven dat het onderzoek gemanipuleerd werd. Nochtans waren er toen ook al stemmen die de rijkswacht en bepaalde kringen binnen het staatsapparaat identificeerden als de onzichtbare hand achter deze sinistere terreurgroep, maar die werden gemarginaliseerd en doodgezwegen. Zo was de titel op de voorpagina van Solidair, het blad van de PVDA op 20 november 1985 “Waarom de rijkswacht hen niet wil vinden” en publiceerden ze in dat nummer een dossier van 4 pagina’s waarin vele zaken stonden die nu, meer dan 30 jaar later, opeens blijken te kloppen.
De idee dat automatisering en technologische vooruitgang aan de basis liggen van werkloosheid, is zeer wijd verspreid. Het debat over de oorzaken van werkloosheid en de rol van automatisering is belangrijk omwille van de politieke implicaties. Dit artikel argumenteert dat werkloosheid niet het gevolg is van automatisering, maar dat het een bijproduct is van de kapitalistische economie en dat het kapitalisme niet in staat is om de automatisering te organiseren op een menselijke manier en zelfs niet op een manier die economisch efficiënt is.
Geweld tegen vrouwen is nog steeds alomtegenwoordig in de wereld. De hashtag #Metoo, waarmee vrouwen hun getuigenis neerschrijven op sociale media, gaf nog maar eens weer hoe massaal vrouwen seksueel geïntimideerd, aangerand en verkracht worden. Bijna één op de drie vrouwen in België werd ooit verkracht(1). Per dag registreert de Belgische politie 8 verkrachtingen. Dit zijn hallucinante cijfers en daarbij moeten we nog rekening houden dat ongeveer 90% van de slachtoffers verkrachting niet aangeeft bij de politie. Dit is ook begrijpelijk aangezien ze maar al te vaak op onbegrip stoten en slechts in 13% van de zaken de dader veroordeeld wordt.
Met de verkiezingen die er aankomen, volgend jaar de gemeenteraadsverkiezingen, het jaar nadien de nationale, gewestelijke en Europese, worden er volop plannen gesmeed om de huidige rechtse meerderheden te breken.
Hoe Het Laatste Nieuws weer eens het bedje spreidt voor een besparingsbeleid. Deze bijdrage verschijnt in het herfstnummer van Standpunt, het tijdschrift van ACOD Onderwijs Antwerpen/Kempen/Mechelen.
Luchtvaartmaatschappij Ryanair heeft aangekondigd de komende zes weken bijna 2.000 vluchten te schrappen, zo’n 40 tot 50 vluchten per dag. Officieel heet het dat het bedrijf te kampen heeft met vertragingen, stakingen van de luchtverkeersleiding in Frankrijk, weersomstandigheden en een aangepast vliegschema van piloten en cabinepersoneel. Dat is echter allemaal een rookgordijn.
Op 26 juli hebben de regeringspartijen een akkoord bereikt voor de begroting van 2018. Zelf deden ze er flink euforisch over. Zo verwoordt premier Michel het: 'Deze begroting en structurele hervormingen stemmen overeen met het DNA van deze regering: jobs, jobs, jobs en erg sterke sociale maatregelen’ Die “sterke sociale maatregelen” behelzen onder meer een besparing van 500 miljoen op werklozen, zieken en gepensioneerden, de afschaffing van de vaste benoeming in de federale overheidsdiensten en afbouw van de kwaliteit van de arbeid onder de noemer van “flexibilisering”.
Eind juli reageerde sp.a voorzitter John Crombez in het VTM nieuws op de peiling waarin zijn partij flirtte met de grens van 10 procent. “Zoiets komt hard binnen. Dat komt zeer hard binnen, punt”. De historisch lage score is voor de partijvoorzitter echter geen reden om het geweer van schouder te veranderen, in tegendeel. ‘Het is geen reden om achteruit te krabbelen. Als het juist is moet je doorgaan’, aldus Crombez.
Volgens een peiling, gepubliceerd door De Tijd en L’Echo, zou de PVDA in Vlaanderen momenteel op 7,3 procent van de stemmen kunnen rekenen. Dat zou goed zijn voor 6 zetels in het parlement. Met Wallonië en Brussel erbij, zou de PVDA-PTB in totaal 26 zetels binnenhalen en even groot worden als de N-VA[i].
Zonder overheidstoelagen, zonder geld van wapenhandelaars en zonder commerciële reclame hangen we volledig van jullie af voor onze groei. Dat is ook het geval van onze internationale organisatie.
Op 18 mei heeft het Grondwettelijk Hof een arrest (64/2017) uitgesproken dat in de media als een fait divers werd behandeld. De inhoud ervan is echter explosief maar dat lijkt nog niet doorgedrongen.
Op dinsdag 9 mei organiseerden de Jong Socialisten samen met Comac en Jong Groen een debat op de VUB. De centrale vraag luidde: «Wat is het linkse antwoord op (extreem)rechts populisme?» De recente presidentsverkiezingen in Frankrijk vormden de achtergrond van het debat en werden stelselmatig als referentiepunt aangehaald.
Eergisteren werd op de VUB een lezing van Theo Francken belet door een studentenmobilisatie. Het initiatief ging uit van de ULB studenten die een strijd voeren tegen de verhoging van het inschrijvingsgeld voor buitenlandse studenten aan hun universiteit, en breder tegen racisme en onderdrukking.
